NC ลงโทษ SMนิดๆ
#ริษยากุกวี (ตอนพิเศษ)
ลงโทษ NC+++
“กลับมาแล้วหรอ?..”
ร่างหนาพูดพลางมองร่างเล็กด้วยสายตาเย็นชาที่ไม่อ่อนโยนเหมือนเมื่อก่อนเลยสักนิด
“อ..อือ”
ร่างเล็กเม้มปากพลางมองหน้าอีกฝ่ายอย่างกล้าๆกลัวๆก่อนที่ร่างหนาจะเดินตรงเข้ามาหาตัวเองร่างเล็กจึงขยับถอยหลังทีละก้าว
“ทำไม..รังเกียจผมมากเลยหรอ??”
ร่างหนาพูดด้วยน้ำเสียงดุขึ้นเล็กน้อยจึงทำให้ร่างเล็กตัวสั่นดวงตาเริ่มร้อนผ่าวก่อนที่จะมีน้ำสีใสไหลออกมาอย่างช้าๆ
“อึก..ขอโทษจะไม่ทำอีกแล้ว ฮึก..”
ร่างเล็กพูดเสียงสั่นเล็กน้อยแต่ดูเหมือนร่างหนาจะไม่สนใจคำขอโทษจากอีกฝ่ายเลยสักนิดเดียว
“แล้วผมจะเชื่อได้ยังไง?”
“อึก..เชื่อจ้าวเถอะ..จ้าวยอมทุกอย่างเลยนะ”
ร่างเล็กพูดด้วยน้ำเสียงติดขัดพลางสะอื้นร้องไห้ไปด้วยร่างหนาได้ยินดังนั้นจึงค่อยๆยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะยื่นผ้าปิดตาให้อีกคน
“ปิดตา”
ร่างหนาพูดน้ำเสียงติดดุและเย็นชาจึงทำให้อีกฝ่ายเริ่มกลัวขึ้นเรื่อยๆ
“ต..แต่จ้าวกลัว”
“งั้นก็ออกไปให้พ้น”
คำพูดแสนใจร้ายที่ทำให้ยอมจำนนจ้าวค่อยๆรับผ้าปิดตาก่อนที่จะมัดผ้าปิดตาให้ตัวเองช้าๆ
“เร็วๆ”
คำพูดที่แสนจะเย็นชาแถมจะกดดันนี่อีก เจคอปเขาโกรธอะไรตัวเองมากขนาดนี้เลยหรอ
“อ๊ะ!!!”
จ้าวร้องเสียงหลงทันทีเมื่อเจคอปผลักลงเตียงโดยไม่ทันตั้งตัวก่อนที่จะใส่กุญแจมืออย่างรรวดเร็ว
“หึ..”
.
.
.
.
.
.
.
.
สวบ สวบ สวบ
“อ..อ๊ะ..อ๊าา!! จ้าวเจ็บฮึก..”
ร่างหนาไม่ฟังคำพูดของอีกฝ่ายเลยสักนิดหูมันอื้อไปหมดไม่มีสติอีกต่อไปแล้ว
“พ..พอเถอะ อ๊า!!!”
ไม่ว่าร่างเล็กจะขอร้องร่างหนาเพียงใดก็ไม่มีทีท่าว่าจะผ่อนแรงลงเลนสักนิดมีแต่จะเพิ่มขึ้นเท่านั้น
“จ..จ้าวอยากจูบ” ร่างหนาได้ยินดังนั้นจึงหยุดชงักทันที
“ห..ให้จ้าวจูบนะ” ร่างเล็กจับคางอีกฝ่ายไว้แน่นก่อนที่จะโน้มหน้าเข้าไปใกล้ๆ แต่กลับโดนปัดทิ้งอย่างแรงอย่างไม่ใยดี จนมือของร่างเล็กบวมแดงอย่างเห็นได้ชัด ร่างเล็กน้ำตานองหน้าเจ็บเหลือเกินแต่มันไม่เจ็บเท่าที่ร่างหนาปัดมือตัวเองทิ้งเลยสักนิด
ทั้งเจ็บใจทั้งหงุดหงิดเสียใจและน้อยใจร่างเล็กกัดฟันแน่นอย่างหงุดหงิด จึงนำมือไปดึงปกคอเสื้อเพื่อให้หน้าของอีกฝ่ายโน้มลงมา
“ปล่อย”
คำพูดที่แสนทิ่มแทงหัวใจดวงเล็กๆน้อยๆของจ้าวเริ่มทำให้ใจของจ้าวสลายเป็นผุยผงเขาโกรธเรามากขนาดนี้เลยหรอ
“ฮึก..จ้าวขอโทษ จ้าวขอโทษ..ฮือ”
ร่างเล็กร้องไห้อย่างหนักหน่วงจึงทำให้ร่างหนาเริ่มเห็นใจและเริ่มหายโกรธเล็กน้อย
“..หนูสำนึกผิดรึยังคะ?”
ร่างหนาพูดพลางมองร่างเล็กด้วยสายตาที่น้อยใจและหงุดหงิดร่างเล็กเห็นดังนั้นจึงเม้มปากเน้น
“ฮึก..สำนึกผิดแล้วจะไม่แอบออกไปกินเหล้าอีกแล้ว..” ร่างเล็กพูดพลางสะอื้นเล็กน้อย
“จะทำอีกไหมคะหื้ม?” ร่างหนาพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนและเป็นห่วง
“ไม่ทำอีกแล้วยกโทษให้จ้าวนะ..”
ร่างเล็กพูดด้วยน้ำเสียงที่สำนึกผิดจริงๆ
“รู้ไหมคะ พี่เป็นห่วงหนูมากแค่ไหนถ้าเกิดหนูโดนใครก็ไม่รู้มาจับเนื้อต้องตัวหนูแบบนี้พี่จะทำยังไงทำไมหนูไม่ยอมฟังพี่บ้างเลยคะ?”
“ข..ขอโทษ” ร่างเล็กพูดด้วยน้ำเสียงติดอ้อนเล็กน้อยก่อนที่จะมองอีกคนด้วยสายตาปริบๆบ่งบอกว่าสำนึกผิดแล้วจริงๆ
“หึ..พี่จะยกโทษให้หนูต่อเมื่อ..หนูเล่นของเล่นที่พี่พึ่งซื้อมานะคะ..มาๆอ้าข้าเร็ว” ร่างหนาพูดพลางหยิบของเล่นที่มีหลายชนิดออกมาจากกระเป๋าใบใหญ่
“อ๊ะส์!!! เจ็บ อื้อ!!!!” ร่างเล็กครางเสียงหลงด้วยความเจ็บ หรือมันเจ็บเพราะไม่ใช่ของเจคอปกันนะ
“จ..จ้าว..อยากได้ของเจคอป อึก ไม่เอาแบบนี้อ๊ะส์!!!!”
ร่างหนาได้ยินดังนั้นอารมณ์จึงขึ้นสูงปรี๊ดรีบเอาของเล่นออกทันทีแล้วรีบนำของตนเองใส่โดยที่ร่างเล็กไม่ทันตั้งตัวจึงทำให้ร่างบางจุกไปทั่วร่าง
“อ..อ๊าาาส์!!! จุกอื้อออส์!!!”
กล้ามหน้าท้องหดเกร็งอย่าทรมาณแต่มันก็รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
สวบ สวบ สวบ
“อ๊าาส์!!..อ๊ะส์!” ร่างเล็กกัดปากด้วยความเสียวซ่านซึ่งมันทำให้ปลุกเร้าอารมณ์ดิบเถื่อนของร่างหนามากขึ้นไปอีก
“อ๊ะส์!!! ทำไมมันเร็วอ๊าส์!!!กว่าเดิมล่ะ อ..อ๊าาส์!!!” ร่างเล็กครางไม่เป็นภาษามันเร็วเกินไปทำไมมันเร็วขนาดนี้จุกมากจุกที่สุด
“วันนี้ยังอีกยาวไกลนะคะคนดี:)” ร่างหนาพูดพลางยกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ไอ้คนฉวยโอกาส!!!
#ริษยากุกวีตอนพิเศษ
•ไรท์
มาตามคำขอแหละเอิ้กๆๆๆๆเขิลลลล
ลงโทษ NC+++
“กลับมาแล้วหรอ?..”
ร่างหนาพูดพลางมองร่างเล็กด้วยสายตาเย็นชาที่ไม่อ่อนโยนเหมือนเมื่อก่อนเลยสักนิด
“อ..อือ”
ร่างเล็กเม้มปากพลางมองหน้าอีกฝ่ายอย่างกล้าๆกลัวๆก่อนที่ร่างหนาจะเดินตรงเข้ามาหาตัวเองร่างเล็กจึงขยับถอยหลังทีละก้าว
“ทำไม..รังเกียจผมมากเลยหรอ??”
ร่างหนาพูดด้วยน้ำเสียงดุขึ้นเล็กน้อยจึงทำให้ร่างเล็กตัวสั่นดวงตาเริ่มร้อนผ่าวก่อนที่จะมีน้ำสีใสไหลออกมาอย่างช้าๆ
“อึก..ขอโทษจะไม่ทำอีกแล้ว ฮึก..”
ร่างเล็กพูดเสียงสั่นเล็กน้อยแต่ดูเหมือนร่างหนาจะไม่สนใจคำขอโทษจากอีกฝ่ายเลยสักนิดเดียว
“แล้วผมจะเชื่อได้ยังไง?”
“อึก..เชื่อจ้าวเถอะ..จ้าวยอมทุกอย่างเลยนะ”
ร่างเล็กพูดด้วยน้ำเสียงติดขัดพลางสะอื้นร้องไห้ไปด้วยร่างหนาได้ยินดังนั้นจึงค่อยๆยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะยื่นผ้าปิดตาให้อีกคน
“ปิดตา”
ร่างหนาพูดน้ำเสียงติดดุและเย็นชาจึงทำให้อีกฝ่ายเริ่มกลัวขึ้นเรื่อยๆ
“ต..แต่จ้าวกลัว”
“งั้นก็ออกไปให้พ้น”
คำพูดแสนใจร้ายที่ทำให้ยอมจำนนจ้าวค่อยๆรับผ้าปิดตาก่อนที่จะมัดผ้าปิดตาให้ตัวเองช้าๆ
“เร็วๆ”
คำพูดที่แสนจะเย็นชาแถมจะกดดันนี่อีก เจคอปเขาโกรธอะไรตัวเองมากขนาดนี้เลยหรอ
“อ๊ะ!!!”
จ้าวร้องเสียงหลงทันทีเมื่อเจคอปผลักลงเตียงโดยไม่ทันตั้งตัวก่อนที่จะใส่กุญแจมืออย่างรรวดเร็ว
“หึ..”
.
.
.
.
.
.
.
.
สวบ สวบ สวบ
“อ..อ๊ะ..อ๊าา!! จ้าวเจ็บฮึก..”
ร่างหนาไม่ฟังคำพูดของอีกฝ่ายเลยสักนิดหูมันอื้อไปหมดไม่มีสติอีกต่อไปแล้ว
“พ..พอเถอะ อ๊า!!!”
ไม่ว่าร่างเล็กจะขอร้องร่างหนาเพียงใดก็ไม่มีทีท่าว่าจะผ่อนแรงลงเลนสักนิดมีแต่จะเพิ่มขึ้นเท่านั้น
“จ..จ้าวอยากจูบ” ร่างหนาได้ยินดังนั้นจึงหยุดชงักทันที
“ห..ให้จ้าวจูบนะ” ร่างเล็กจับคางอีกฝ่ายไว้แน่นก่อนที่จะโน้มหน้าเข้าไปใกล้ๆ แต่กลับโดนปัดทิ้งอย่างแรงอย่างไม่ใยดี จนมือของร่างเล็กบวมแดงอย่างเห็นได้ชัด ร่างเล็กน้ำตานองหน้าเจ็บเหลือเกินแต่มันไม่เจ็บเท่าที่ร่างหนาปัดมือตัวเองทิ้งเลยสักนิด
ทั้งเจ็บใจทั้งหงุดหงิดเสียใจและน้อยใจร่างเล็กกัดฟันแน่นอย่างหงุดหงิด จึงนำมือไปดึงปกคอเสื้อเพื่อให้หน้าของอีกฝ่ายโน้มลงมา
“ปล่อย”
คำพูดที่แสนทิ่มแทงหัวใจดวงเล็กๆน้อยๆของจ้าวเริ่มทำให้ใจของจ้าวสลายเป็นผุยผงเขาโกรธเรามากขนาดนี้เลยหรอ
“ฮึก..จ้าวขอโทษ จ้าวขอโทษ..ฮือ”
ร่างเล็กร้องไห้อย่างหนักหน่วงจึงทำให้ร่างหนาเริ่มเห็นใจและเริ่มหายโกรธเล็กน้อย
“..หนูสำนึกผิดรึยังคะ?”
ร่างหนาพูดพลางมองร่างเล็กด้วยสายตาที่น้อยใจและหงุดหงิดร่างเล็กเห็นดังนั้นจึงเม้มปากเน้น
“ฮึก..สำนึกผิดแล้วจะไม่แอบออกไปกินเหล้าอีกแล้ว..” ร่างเล็กพูดพลางสะอื้นเล็กน้อย
“จะทำอีกไหมคะหื้ม?” ร่างหนาพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนและเป็นห่วง
“ไม่ทำอีกแล้วยกโทษให้จ้าวนะ..”
ร่างเล็กพูดด้วยน้ำเสียงที่สำนึกผิดจริงๆ
“รู้ไหมคะ พี่เป็นห่วงหนูมากแค่ไหนถ้าเกิดหนูโดนใครก็ไม่รู้มาจับเนื้อต้องตัวหนูแบบนี้พี่จะทำยังไงทำไมหนูไม่ยอมฟังพี่บ้างเลยคะ?”
“ข..ขอโทษ” ร่างเล็กพูดด้วยน้ำเสียงติดอ้อนเล็กน้อยก่อนที่จะมองอีกคนด้วยสายตาปริบๆบ่งบอกว่าสำนึกผิดแล้วจริงๆ
“หึ..พี่จะยกโทษให้หนูต่อเมื่อ..หนูเล่นของเล่นที่พี่พึ่งซื้อมานะคะ..มาๆอ้าข้าเร็ว” ร่างหนาพูดพลางหยิบของเล่นที่มีหลายชนิดออกมาจากกระเป๋าใบใหญ่
“อ๊ะส์!!! เจ็บ อื้อ!!!!” ร่างเล็กครางเสียงหลงด้วยความเจ็บ หรือมันเจ็บเพราะไม่ใช่ของเจคอปกันนะ
“จ..จ้าว..อยากได้ของเจคอป อึก ไม่เอาแบบนี้อ๊ะส์!!!!”
ร่างหนาได้ยินดังนั้นอารมณ์จึงขึ้นสูงปรี๊ดรีบเอาของเล่นออกทันทีแล้วรีบนำของตนเองใส่โดยที่ร่างเล็กไม่ทันตั้งตัวจึงทำให้ร่างบางจุกไปทั่วร่าง
“อ..อ๊าาาส์!!! จุกอื้อออส์!!!”
กล้ามหน้าท้องหดเกร็งอย่าทรมาณแต่มันก็รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก
สวบ สวบ สวบ
“อ๊าาส์!!..อ๊ะส์!” ร่างเล็กกัดปากด้วยความเสียวซ่านซึ่งมันทำให้ปลุกเร้าอารมณ์ดิบเถื่อนของร่างหนามากขึ้นไปอีก
“อ๊ะส์!!! ทำไมมันเร็วอ๊าส์!!!กว่าเดิมล่ะ อ..อ๊าาส์!!!” ร่างเล็กครางไม่เป็นภาษามันเร็วเกินไปทำไมมันเร็วขนาดนี้จุกมากจุกที่สุด
“วันนี้ยังอีกยาวไกลนะคะคนดี:)” ร่างหนาพูดพลางยกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ไอ้คนฉวยโอกาส!!!
#ริษยากุกวีตอนพิเศษ
•ไรท์
มาตามคำขอแหละเอิ้กๆๆๆๆเขิลลลล
กี้สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสใวสววฝเเยรภผ้ไคืตรพกดบีอสื่ดนนาเยา
ตอบลบ