NC KOOKV #เปรมปอนด์
เปรมรีบเข้าไปในห้องน้ำก่อนที่จะเห็นเรือนร่างบางผิวขาวนวลสวยที่กำลังเล่นฟองสบู่อยู่อย่างน่าเอ็นดู
ร่างเล็กหันมาทางอีกฝ่ายก่อนจะทำสายตาที่เย้ายวน
ร่างสูงไม่รอช้ารีบกระโจนเข้าไปหาร่างเล็กแล้วอุ้มร่างบางด้วยท่าอุ้มแตงทันทีร่างเล็กกอดหลังอีกฝ่ายเเน่นเพราะกังวลว่าจะตก
.
.
.
.
.
.
.
“ทำหน้าตาแบบนั้นเปรมจะทนไม่ไหวแล้วนะ..”
ร่างเล็กหันมาทางอีกฝ่ายก่อนจะทำสายตาที่เย้ายวน
ร่างสูงไม่รอช้ารีบกระโจนเข้าไปหาร่างเล็กแล้วอุ้มร่างบางด้วยท่าอุ้มแตงทันทีร่างเล็กกอดหลังอีกฝ่ายเเน่นเพราะกังวลว่าจะตก
.
.
.
.
.
.
.
“ทำหน้าตาแบบนั้นเปรมจะทนไม่ไหวแล้วนะ..”
“กะ..ก็ไม่ต้องทนสิ อ๊ะ..”
แขนเรียวทั้งสองข้างของปอนยกตวัดโอบรัดรอบลำคอแกร่งของคนด้านบนเอาไว้แน่น น้อมรับแรงกระแทกกระทั้นที่ทำให้รู้สึกดีจนแทบขาดใจ
ยิ่มเปรมออกแรงมากเท่าไหร่ ช่องทางรักก็ยิ่งบีบรัดแน่นอัตโนมัติ
พั่บๆๆ
“ฮืออ..เจ็บ..อื้อออ”
“เสียงหวานจังเลยนะ..” เปรมกดจูบข้างแก้มนวลก่อนจะใช้ท่อนแขนช้อนเอวคอดกิ่วเอาไว้แล้วกระทั้นกายเข้าไปเบาๆ ราวกับผ่อนน้ำหนักเพื่อให้ปอนได้ควบคุมเองบ้าง
“ลองควบคุมเปรมดูสิ”
“ปะ..ปอนทำไม่เป็น”
“ทำอย่างนี้” ฝ่ามือสองข้างของเปรมบีบบังคับให้สะโพกกลมเคลื่อนเข้าเคลื่อนออกจนเกิดแรงเสียดสีเบาๆ จากภายในปอนเผลอกัดกลีบปากล่างเพื่อเก็บกลั้นเสียงคราง ทว่ากลับดูยั่วยวนในสายตาของคนมองยิ่งนัก
“ทำกับเปรมให้เต็มแรงได้เลยนะ..”
'น่าอายชมัด..'
แม้จะคิดเช่นนั้นเพราะน้ำเสียงและแววตาที่ส่งมาทำให้ปอนหน้าร้อนผ่าวไปหมด แต่กลับยอมยกตัวขึ้นลงครอบครองกลางกายใหญ่อย่างเชื่องช้าและสุดทางเปรมหลับตาแน่นพลางสูดลมหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่ก่อนจะลืมตามองใบหน้าสวยที่อยู่ห่างกันไม่กี่คืบกำลังเผยปากครางเสียงหวานไม่หยุด
"อื้อออส์..มันจุก"
ร่างเล็กพูดพลางกัดปากระบายความเสียวร่างสูงเห็นดังนั้นอารมณ์จึงพลุ่งพล่ามขึ้นมากไปอีก
"อื้อออส์..มันจุก"
ร่างเล็กพูดพลางกัดปากระบายความเสียวร่างสูงเห็นดังนั้นอารมณ์จึงพลุ่งพล่ามขึ้นมากไปอีก
'เมียใครวะน่าจับฟัดชิบหาย'
เมื่อคิดได้ดังนั้นเปรมจึงเป็นฝ่ายกลับมาคุมเกมใหม่อีกครั้ง ท่อนแขนแกร่งกอดรัดเอวเล็กเอาไว้อย่างแน่นหนา ก่อนจะสวนส่วนลับกลางกายเข้าหาช่องทางอ่อนนุ่มด้วยจังหวะหนักหน่วงและถี่รัวเสียจนร่างบอบบางตอบรับตามจังหวะที่ถูกชักพาไป
“อ่า..ปอน”
“ปะ..เปรม อ๊ะ อ๊า!!..”
ปอนสะบัดใบหน้าสวยไปมาพลางจิกเล็บมือสองข้างลงบนไหล่หนาเพื่อระบายความวาบหวามภายในร่างกายไปด้วย เพราะตอนนี้พวกเขากำลังจะถึงฝั่งฝันด้วยกันทั้งคู่
“กะ..ใกล้แล้ว..อื้อ!!!”
“อ๊าส์!!!” ปอนหลุดเสียงครางออกมาเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่หยาดน้ำของอีกฝ่ายจะปลดปล่อยเข้าไปภายในช่องรักของเขาจนรู้สึกเปียกชุ่มไปหมด
“เจ็บ..” ปอนเอ่ยด้วยใบที่ที่ขึ้นสีแดงระเรื่อพลางเม้มปากเพื่อระบายความอาย
“แล้วใครบอกให้อ่อยเปรมล่ะครับหื้ม?”
“หยุดพูดเลยนะ!!!” ร่างเล็กเอ่ยเสียงแข็งอย่างเขิลอายพยายามปรือตามองกลับไปด้วยความเหนื่อยล้า
“เปรมรักปอนนะ..” เสียงทุ้มเอ่ยบอกอย่างอ่อนโยนก่อนจะโน้มริมฝีปากเข้าไปจูบเบาๆ บนปากอิ่มอย่างไม่รู้เบื่อ
“อื้อ..ผมก็รักเปรมเหมือนกัน”
หลังจากนั้นทั้งสองก็เข้าสู่ห้วงนิทราไป..
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น